هفتاد و پنج
ای دی اچ دی و اتیسم من شدیده
برای هیچکدوم دارو نمیخورم
توی دنیای خودم هستم انقدر که با ادم های دیگه متفاوتم
و عادت کرده بودم به این حجم تنهایی
تنهایی جنگیدن با همه چی
تنهایی کتاب های تخصصی خوندن برای کمک به خودم
انواع ورزش هارو امتحان کردن
مدرک های مختلف گرفتن
ناامید شدن و دوباره جنگیدن
همیشه دویدن و هیچوقت نرسیدن
یه گروه پیدا کردم سی نفر هستیم
سی یا سی و پنج نفر هم سن حدودی
همه متخصص اکثرا دکترا
هرکدوم چند تا زبان بلدن
هرکدوم دو یا سه تا ورزش انجام میدن بصورت حرفه ای
یکی شون پانزده تا مدرک داره
چهارتاشون مثل من نارکولپسی دارن
همه ای دی اچ دی هستیم و بعضی اتیسم هم دارن
ده نفرشون حساسیت به صدا و مشکلات خواب
اندازه متخصص مغز و اعصاب هرکدوم اطلاعات پزشکی دارن
مغز گذاشته بودیم وسط داشتیم هورمون هارو چک میکردیم
تبادل اطلاعات میکردیم
چهارساعت باهم هستیم بصورت انلاین
دوشنبه ها چون خیلی هاشون ایران نیستن و اول هفته شون حساب میشه
بخودم اومدم دیدم در آرامش غوطه ورم
دارم با دیگران به کارهای عجیبمون میخندم
همه شون خیلی مهربونن
خیلی دوست داشتی و کمک کننده هستن
احساس میکنم به ساحل رسیدم
کاش هیچوقت دوباره ساحل گم نکنم
